Iedereen in Amerika en buiten Amerika kent de slavengeschiedenis, maar er zijn veel dingen die vaak achterwege worden gelaten. Zoals het feit dat alléén dankzij het bloed en zweet van de Afrikaanse slaven en het land van de indianen Amerika de overhand kreeg in de wereld. In de Onafhankelijksverklaring van Amerika staat het duidelijk: "We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable rights, that among these are life, liberty, and the pursuit of happiness." Maar toch, de rechten van de slaven werden over het hoofd gezien. Met pure uitbuiting als gevolg.
Het Diepe Zuiden
Het Diepe Zuiden wordt gezien als de meest racistische regio bij uitstek. Zelfs nog 160 jaar na de burgeroorlog en 60 jaar na de burgerrechtenactivisten bestaat er nog segratie. 57% van de blanken vindt de Confederatie vlag -die nu overal meer en meer begint te verdwijnen door de verwijzing naar de burgeroorlog- een teken van de Southern Pride. Ze zijn trots op hun geschiedenis. In Selma, een stad die centraal stond voor de Confederatie, maar ook aan de basis ligt van de burgerrechten in 1965, heeft nog steeds gesegreerde golflcubs en scholen.
De KKK(Ku Klux Klan) vindt haar wortels ook in het Zuiden, een groep ex-confederalisten die na de burgeroorlog startte en die in haar hoogdagen miljoenen leden had en duizenden zwarten lynchtten. Nu zijn er nog steeds vijfduizend leden actief. Thomas Robb, de vroegere Imperial Wizard(hoogste rangorde) wou een positief beeld schetsen van zijn groepering, die enkel uit was om "de genocide van het blanke volk tegen te houden" Zijn ultieme droom is een conservatief Amerikaans hartland te hebben, met beide kusten als liberale hotspots.
Goedkoop Zweet
De slavernij was een wereldfenomeen, van Brazilie tot Afrika werden ze gebruikt. Maar nergens bleef die cultuur zo sterk hangen dan in de Verenigde Staten. Driekwart van de nieuwe inkomers in de VS in de 18de eeuw waren slaven. In het Noorden was slavernij verboden, uit principe. Er deden ook verhalen de ronde over de gruwel van slavernij. (12 years a slave is hiervan een mooi voorbeeld) In 1810 werd de slavenimport verboden, dus steeg de vraag naar vruchtbare slaven, zodat ze er zelf konden kweken.
Eenheid
Het Noorden was wel jaloers op de economische groei van het Zuiden, die dankzij de slaven de hoogte in schoot. Toen zat de Republikeinse partij nog sterk in het Noorden, en was het een partij van progressieven en humanisten. In het Zuiden zaten de racistische Democraten. Het was pas in de jaren 60 van de vorige eeuw dat ze veranderen van plaats en ideologie.
Tussen 1860 en 1865 vochten de Amerikanen een burgeroorlog die meer dan 600.000 mensen het leven kostte. Het Zuiden scheidde zich af van de Unie en proclameerde dat ze de "Geconfedeerde Staten van Amerika" waren, met Jefferson Davis als hun president. In 1863 schreef Abraham Lincoln, de toenmalige republikeinse president, de Emancipation Proclamation, waarin de slavernij werd afgeschaft. Hij deed dat uit principe, maar ook omdat hij hoopte dat de vrije zwarten aan de zijde van het Noorden konden meevechten in de oorlog.
Na de oorlog kon het Zuiden wel verderdoen met zijn slavernij. Het duurde tot 1868 toen het 14de Amendement aan de grondwet werd toegevoegd: "Gelijkheid aan alle Amerikanen" Slaven werden nu loonslaven, die moesten werken voor een hongerloon. Voor hun veranderde er niet veel. In het Zuiden groeide het racisme alleen maar. De Jim Crow-wetten maakten rassenscheiden legaal, Plessy vs Ferguson toonde dat de rechters van het hogegerechtshof dit als wettelijk juist zagen. Er werden 35000 zwarten gelyncht op 72 jaar.
Vlucht Naar Het Noorden
Tussen 1916 en 1970 vluchtte zes miljoen zwarten van Zuid naar Noord. Vroeger woonde in het Zuiden meer dan 90% van de zwarten, nu is dat er maar 40%. Het betekende niet dat in het Noorden alles rozengeur en manenschijn was. Woonwijken werden gesegreerd, het Amerikaanse Rode Kruis scheidde het bloed van zwarten en blanken. In WO II vochten ze nog steeds in een apart bataljon. Maar er is al veel verandert. Namen zoals Malcom X en Rosa Parks klinken bekend in de oren. Politici brachten verandering met de Civil Rights Act en Voting Rights Act.
Maar toch. In 2013 haalde het hogegerechtshof paragrafen uit de Voting Rights Act weg, wat het makkelijker maakt voor politci om immigranten moeilijker te laten kiezen. Politci sluiten kiesbureau's in laagbevolkte gebieden en herschuiven kiesgebieden in hun voordeel.
Black Lives Matter
In 2012 schoot de blanke politieagent George Zimmerman de 17-jarige Trayvon Martin dood. Zimmerman werd vrijgesproken door de "Stand Your Ground"-wet. 7 jaar later trekt hij de familie van Martin voor de rechter en eist 100 miljoen dollar schadevergoeding omdat zijn naam geschonden zou zijn. Black Lives Matter was geboren. Met de dood van George Floyd vorige maand stond Amerika in rep en roer. Toch is er enige nuance nodig. Veel van de voorvallen waarbij zwarten doodgeschoten worden door de politie zijn vaak onschuldig, hoewel er ook draaideurdeliquenten inzitten: die vervallen vaak terug in de criminaliteit, maar betekent nog steeds niet dat ze mogen doodgeschoten worden. Politie en de zwarte bevolking kunnen snel ontvlammen, dus is het altijd oppassen geblazen.
Maar anno 2020 zijn er nog steeds problemen voor de zwarte Amerikanen. Er heerst raciale discriminatie op de arbeidsmarkt en huizenmarkt. Niet alleen in het Zuiden, maar ook het Noorden. In Flint,Michigan, verwisselde de gouverneur de waterleiding van een zwarte stad met vervuild waterleiding. Meer dan tien mensen stierven. Er is gelukkig wat hoop op beterschap. Interraciale realties zijn minder uit de boze, er is meer herkenning, en er was zelf een zwarte president. Maar Trump, die is wel nog steeds een racist, en steunt precies die waarden die de conservatieven in de Geconfedeerde Staten hoog hielden.
Comments